گامی به سوی ظهور

                             درمیراندن نام ویادامام زمانمان

سهیم نباشیم

آری به راستی اورافراموش کرده ایم که اگرنمیکردیم غیبت اوپایان می یافت.

درخانه اگرکس است یک حرف بس است.مگرخودشان ازماگله نکرده ونفرموده که :«اگرشیعیان ما-که خداوندآنهارابه اطاعت خودموفق بدارد-دروفاکردن به عهدی که بامادارند؛یکپارچه ویکدل می شدند،میمنت ملاقات باماازآنهابه تاخیرنمی افتادوقطعاسعادت دیدارماباعجله وسرعت به سراغشان می آمد….»

این سخن نه امروزودیروزبلکه ازبیش ازهزارسال پیش توسط شیخ عالی مقام ،جناب شیخ مفید به گوش شیعیان رسانده شده وآنهاازهزارسال قبل تاکنون نسل به نسل،این گله پدرانه امام خویش راشنیده انداماصدافسوس که خواست امام خویش راجامه عمل نپوشانده اندوتحت تاثیرالقائات شیاطین جنی و انسی،تحقق ظهورآن حضرت راازدوش خودبرداشته وبه گردن خداانداخته اند،مانندقوم حضرت موسی که به آن حضرت گفتند:«ای موسی ماهرگزداخل این شهرنمیشویم،پس توباخدایت برویدوباآنهاجنگ کنیدماهمین جانشسته ایم.»

ماهم صدسال است که به امام زمانمان همین رامی گوییم وتحقق وعده الهی درظهورحضرت رابه هرزمان که خدابخواهدموکول می کنیم درحالیکه خداوندیک روزراضی به ادامه یافتن غیبت امام زمان نیست.

علت سخت شدن دلهاوقساوت آن درعصرغیبت که نسبت به امام زمانشان بی تفاوت وغیبت آن حضرت برایشان امری عادی شده؛انتشارگناهان وانحراف ازنقشه ترسیمی خداونداست.

دلها می میرند و نام امام خودرامی میرانند.